In
mijn hoofd houd ik een ranking bij. Van alle mensen die ik ken. Dat klinkt
misschien een beetje AIVD-achtigeng (want ook jíj komt erin voor), maar het is
allemaal heel vriendelijk bedoeld. Ik kan er ook niks aan doen, zo heb ik dat
nou eenmaal ooit bedacht.
Het gaat ongeveer als volgt te werk: in mijn hoofd
hangt een enorm billboard met daarop alle mensen die ik ken. Op het moment dat
ik bepaalde mensen zie of iets over ze hoor, worden hun namen geactiveerd en
lichten die ietwat op (niet te erg hoor, dan krijg je hoofdpijn). Door bepaalde
acties kun je stijgen in mijn waardering. Dan kan van alles zijn, je kunt
punten krijgen door zowel een oud vrouwtje de weg over te helpen als ook door
in een gesprek een quote van Ronald Goedemondt gebruiken, random een koprol te
maken of tegen een deur aan te duwen waar ‘trekken’ op staat. Op het moment dat
je punten verdiend en daardoor meer punten krijgt dan een ander stijg je in
mijn waardering. Dat ziet er net zo uit als bij het puntenvoorlezen van het Song
Festival en is bijzonder spectaculair.
Punten kun je inwisselen. Eigenlijk net zoals zegels
in de supermarkt. Verschil is dat je zelf weinig tot geen inzicht hebt in je
gescoorde punten. Verschil is ook dat je niet weet waar je ze voor kunt
inwisselen, en daar eigenlijk ook niet naar kunt vragen. Daarbij hebben ze geen
fysieke vorm. Louter mentaal. Verder zijn er wel algemene voorwaarden, maar die
verschillen per situatie Kortom, deze
alinea is onzin en weinig informatief. Laten we het dichterlijke vrijheid
noemen (bij onzin, twijfel of chaos: dichterlijke vrijheid).
Het komt wel eens voor dat ik iemand iets leuks zie
doen, glimlach, de vriendin die naast me loopt aankijk en uitroep ‘plus tien’.
Af en toe staat er iemand bij die hinnikend uitkraamt, ‘nee joh, plus duizend’,
maar dat slaat nergens op. Zoveel punten kun je helemaal niet in een keer
krijgen.
Al met al een interessante bedoening, daar op het
billboard in mijn hoofd. Niet bang zijn, iedereen begint standaard ergens
tussen de driehonderd en vierhonderd. Punten verliezen kan wel, maar gaat
moeilijk. Personen die onder de nul uit te komen, zijn heel heel zeldzaam. Tot
mijn grote genoegen ben ik die nog nooit tegengekomen.
+tien voor het mooie taaltje van België |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten